Ik hou van zure matten en Engelse drop. Ik sabbel, laat ze wegsmelten op mijn tong en waan me in een andere wereld. In mijn dromen herschrijf ik sprookjes, zodat Eric, Hans en Grietje heel de nacht snoepen van een huis in het bos. Ik sta niet trillend op mijn benen door het zien van de heks, maar door de zoetsappige smaak van winegums op mijn tong. Ook overdag. Als ik langskom bij de plaatselijke supermarkt zijn ze bij een twee-voor-de-prijs-van-één actie telkens direct de hele voorraad kwijt. Om er voor te zorgen dat meerdere klanten kunnen profiteren van de stunt, krijg ik tegenwoordig een speciale aanbieding: één-voor-de-prijs-van-twee. Mij hebben ze er niet mee. Ik wil maar één ding. Snoepen.

Toch hoef ik na vandaag geen snoep meer te zien. Vandaag drong het tot me door dat ik behoeftes heb die veel groter zijn dan de zoetsappige smaak van winegums op mijn tong. Vandaag heeft snoepen een totaal andere dimensie gekregen en heeft het niets meer te maken met zure matten of Engelse drop. Het nieuwe snoepen hangt nog steeds samen met een explosie van verlangen en genot, maar ik hoef nu niets meer in mijn mond te stoppen om de overweldigende sensatie van top tot teen te voelen. Ik hoef alleen nog maar te kijken.

Vandaag opende Rings Goirle de deuren van haar nieuwe zaak, een ware snoepwinkel.

Rings-Goirle, lekker bezig!