De wind giert en de regendruppels kletteren massaal tegen de ruiten, en ik lig tussen twee gigantische palmbomen voor pampus in een hangmat met zicht op een houten bootje dat kalmpjes over een kraakheldere zee dobbert. Het is aandoenlijk om te zien hoe lieflijk de golfjes omslaan. Een ontspannen glimlach tekent mijn gezicht als ik de horizon nauwkeurig bestudeer en me realiseer hoe mooi het leven is. Met elke teug wonderschone zuurstof die ik inadem glunderen mijn longen met me mee. In deze oase is het zo vreedzaam dat ik een korrel zand op het strand kan horen vallen. Ik pak mijn kokosnoot, leg het rietje op m’n tong en sabbel andermaal. Daar zit ik dan: met een fleecedeken om mijn schouders in een studio in hartje Tilburg, te zuigen op een lepel. Voor mij is havermout essentieel op weg naar mijn missie op la Route des Grandes Alpes en ik kan me geen hemelsere variant voorstellen dan de bounty-smaak, maar zo nu en dan neemt het gerecht ongewild controle over mijn gedachten en weet ik niet meer waar ik ben en wat ik doe. Morgenochtend weer een bak!