Alles moet zin hebben. Alles moet functioneel zijn. Elke minuut die ik leef moet nuttig zijn. Elke beweging die ik maak moet een reden hebben. Er is geen tijd te verliezen. Er is geen energie te verspillen. Sneller is goed. Meer is goed. Beter is goed. Harder is goed. Hoger is goed. Stilstand is achteruitgang. Als ik mezelf of anderen een keer niet kan toppen, dan faal ik. Dan heb ik geen waarde. Dan ben ik waardeloos. Ik moet iets bijdragen. Ik voel de drang naar progressie. Zo ervaar ik de mindset van vandaag de dag. Efficiëntie is heilig.

Maar als alles zo efficiënt moet zijn, waarom trappen er dan ruim 300 benen in 8 dagen van Italië naar Nederland? Waarom zijn er eens zoveel vrijwilligers, ploegleiders en supporters non-stop in de weer om alle fietslustige mannen en vrouwen op het asfalt te houden? Waarom stapt er een waar peloton wielrenners in alle vroegte kniezend op het zadel in de wetenschap dat ze het later hoe dan ook wederom op moeten nemen tegen de man met de hamer? Waarom sleurt een hele massa weldenkende mensen hun afgeknepen lijf over la Redoute terwijl opgeven een optie is?

Als er iets niet functioneel is, dan is het ruim een week lang elke dag zoveel kilometers maken dat het zeem vergroeit met de billen. Dat de dagen verder uitsluitend bestaan uit eten en slapen. In termen van hedendaagse efficiëntiedrang is een meedogenloze etappekoers totaal zinloos.

Toch straalt iedereen. Elke kop die Tour for Life rijk is, staat op glunderen. Het zijn geen getekende grimassen die met een hoop fantasie als blij geïnterpreteerd kunnen worden; iedereen is echt blij. Intens blij. Zelfs als het gelaat van een renner naar de grond gericht is en het aangezicht geen vreugde verraadt, is de euforie onmiskenbaar. Het peloton bestaat uit lege lijven vol positieve energie. Ik krijg er kippenvel van. Ik krijg kippenvel van alle mensen die zo overtuigd zijn van iets a-functioneels dat ze van geen wijken weten. Ik krijg er kippenvel van dat iets wat zo inefficiënt is, zoveel bezieling losmaakt. Ik krijg er kippenvel van dat iedereen zoveel zin heeft in zoiets zinloos. Sneller, meer, beter, harder, hoger… zucht Als er iets zinvol is, dan is het onze onverklaarbare wilskracht. Dat is geluk.