Ik draai de Citroën Jumper de parkeerplaats op in Hainzenberg bij Zell am Ziller. Ik trek de achterdeur van mijn camper open en haal de tourski’s onder mijn bed vandaan. Vanavond ga ik hoogtemeters maken en aan mijn conditie werken, besluit ik. Ik schuif mijn tourschoenen aan, zet mijn hoofdlamp op, bind mijn rugzak om en klik mijn bindingen dicht. Klaar voor de start. Daar ga ik.

De eerste meters is inkomen. Ik zoek een ritme. Mijn hartslag gaat meteen tekeer. Daar komt snel verandering in. Na een tiental slagen, valt alles in een ritmische beweging. Vanaf dat moment gaat het vanzelf. Vanuit mijn heupen sleep ik mijn ski’s een voor een de berg op. Mijn armen bewegen mee en zorgen voor balans door de stokken een voor een in de sneeuw te prikken. Ik ben een vloeiende beweging. Een gelijkmatige beweging. Ik ga vanzelf. Als mijn lichaam op de automatische piloot werkt, spelen mijn gedachten op. Nu ook. Mel, waarom doe je dit? Waarom loop je in je eentje in het donker een berg op? Waarom put je jezelf uit? Waarom?

Met antwoorden probeer ik me tegenover mezelf te verantwoorden. Nou, omdat ik het leven optimaal wil genieten. Ik wil alles eruit halen wat erin zit. Daarom ben ik altijd in beweging. Daarom denk ik altijd vooruit. Daarom streef ik altijd naar nieuwe uitdagingen. Omdat die mij geluksmomenten opleveren. Daarom ben ik begonnen met tourskiën. Ik wil fit en gezond zijn. Energiek en sterk. Als ik me goed voel, dan geniet ik meer. En ik wil komende zomer sportieve uitdagingen aangaan. Om later iets moois te bereiken. Daarom train ik nu. Zo leg ik aan mezelf uit.

Ineens valt het inzicht. Om het leven echt te leven, te ervaren en optimaal te genieten, zal ik mij niet op de toekomst moeten richten. Om het leven echt te leven, te ervaren en optimaal te genieten zal ik mij juist op het hier en nu moeten richten. Dat is het enige wat er is. Ik adem diep in en daarna langzaam uit om mijn hartslag tot rust te brengen. Vervolgens kijk ik om mij heen. Ik zie de maan op de bergtoppen schijnen en de sneeuw verlichten. Ik tuur naar beneden en zie de straatverlichting in Zell am Ziller branden. Ik neem nog een grote hap adem, waardoor mijn hele lichaam nog meer tot rust komt. Nu merk ik de stilte en de rust op, die hier boven op de berg heerst.

Ik voel een golf van geluk en tevredenheid over me heenkomen. Nu ben ik in het hier en nu. Nu pas geniet ik echt. Ik zie nu in dat ik veel te veel naar de toekomst leef en streef. Daarin zit het geluk niet. Het geluk zit in het hier en nu. Het geluk zit in wie ik nu ben. Het geluk zit in wat ik tot nu toe bereikt heb. Het geluk zit in de vriendschappen die ik gesloten heb en de mensen die ik om mij heen verzameld heb. Het geluk zit hem in het besef hiervan. Ik sta stil. Stil bij wie ik nu ben en wat ik nu bereikt heb.

Ongeveer 200 meter boven mij zie ik de lichtjes branden van de eerste berghut die ik vanavond tegenkom. Ik ben pas net onderweg, maar ik besluit mijn training daar te stoppen. Onder het genot van een grote schiwasser ga ik genieten van de omgeving en mezelf herinneren aan de mooie momenten die ik tot nu toe beleefd heb. Ik wil in het hier en nu zijn. De sportieve uitdagingen die ik komende zomer aanga, die komen wel. Als het op dat moment het hier en nu is.

‘Never let the moments you want make you forget the moments you have’