Het was een feest der herkenning op het feestelijke Schouwburgplein in Heerlen gisteren. Op de start- en finishlocatie van Limburgs Mooiste praatte ik m’n vrienden van onder andere Sigma, la Machine en Duursport.nl uitgebreid bij over de aanzienlijke fysieke en mentale gevolgen van een onmenselijke Alpentocht. Laatstgenoemde had een bed over in een nabijgelegen hotel, en hielp me zodoende aan een busloze nachtrust. Plus een nieuwe pyjama. Briljant! Het is fijn om weer in het peloton rond te draaien. Ik kruip nu in het zadel om 250 kilometer lang m’n klep te houden.