Ik ben voorgelogen. Ik ben voorgelogen door alles en iedereen. Ik ben voorgelogen door leraren die benadrukten hoe belangrijk goede punten waren. Ik ben voorgelogen door professoren die me onderzoeksresultaten voorschotelden met het argument dat cijfers de waarheid vertellen. Ik ben voorgelogen door reclames, omdat ze insinueren dat de wereld draait om het manipuleren van anderen ten faveure van aandacht en inkomsten. Ik ben voorgelogen door m’n vader die me elke zondag meenam naar de kerk. Ik ben voorgelogen door m’n moeder en ex-stiefvader die mijn mond hardhandig snoerden zodra ik m’n gevoel uitsprak.
Alles en iedereen heeft me voorgelogen. Want alles en iedereen heeft mij geleerd dat het leven draait om iets externs. Het enige wat mij is wijsgemaakt, is het belang van de mening van anderen. Altijd moest ik aan iets buiten mezelf voldoen. En als ik daar daadwerkelijk aan zou voldoen, dan was dat een garantie voor geluk. Op school, op de universiteit, in de media, in de kerk en bij m’n ouders: overal was ‘t hetzelfde liedje. Iedereen dacht me ‘de waarheid’ mee te geven, maar ze bezorgden me enkel pijn, verwarring en verdriet. Ik neem niemand kwalijk dat er is gebeurd wat er is gebeurd. In plaats daarvan bedank ik ze liever. Ik had het nodig om te weten wat ik weet.
Leven heeft niets te maken met een carrière, met het gedrag van de significante meerderheid, met het overtuigen van anderen, met het aanbidden van iets dat elders is en – daardoor – het onderdrukken van het gevoel. Leven gaat juist om het GEVOEL. LEVEN gaat om MIJN gevoel. Geluk IS mijn gevoel. Geluk zit IN MIJ. LIEFDE komt van BINNEN. Door te voelen sta ik IN CONTACT met ALLES om me heen. Zo ben ik SAMEN. Ik ben er immens DANKBAAR voor dat te mogen ervaren. Alles en iedereen, was het echt zo moeilijk om me van dat inzicht te voorzien? Wist echt niemand dat de sleutel van het leven intern zit? Zat echt iedereen muurvast in het door leraren, professoren, media en ouders aangeleerde patroon? Kon echt niemand mij op de weg naar m’n hart zetten?
Ik ben een nuchtere Brabantse jongen met ijzeren benen en een vuur dat met geen mogelijkheid te doven is. Mijn vuur blust water. Dat maakt me niet heilig. Ik quote rapper Typhoon in z’n nummer Contact: “Ik weet heus niet hoe alles in elkaar zit, maar ik voel snel of iets wel of niet waar is.” Voelen. Zo simpel is het. Ik heb mezelf eigenhandig ontdaan van alle sores die de afgelopen 27 jaar in me is gestopt en wil met al m’n wilskracht dat het mijn medemens makkelijker vergaat. Ik verzette er veertien bergen voor. Want alles en iedereen kan voelen leren en leren op voelen te vertrouwen. Leven is doodeenvoudig… en gebeurt zodra alles in je schreeuwt dat je het wilt.
Momenteel help ik door je een week mee te nemen in m’n bus. Later vandaag ontmoet ik Sophie op het vliegveld van Innsbruck. Samen met de vooralsnog onbekende dame breng ik de komende zeven dagen door. Samen is briljant. Samen is flow². De laatste week van juli en de eerste week van augustus ben ik nog alleen. Mocht je op dit moment voelen dat dit het voor jou is, check dan de ‘Ga met me mee’ pagina op Gespleten asfalt en mail me. Daar vind je tevens de ervaringen van eerdere reisgenoten Robbert en Tim. Uiteraard mag je dit bericht ook taggen en delen. Weg met de leugens. Nu is het. Ik ben er. Wij zijn er.