Het uitzicht verschilt lichtelijk van de plek waar ik een week geleden wakker werd, maar ik merk dat de vorm van de buitenkant geen invloed heeft op het gevoel van binnen. Ik slaap deze week bij m’n broeder Tim ‘Je suis’ (uitgesproken als ‘zje suis’) Remie in het wonderschone Tillywood. Samen met de zanger heb ik een tijdlijn door z’n huiskamer gelegd, en links en rechts plaatsen we bepalende momenten van onze levens sinds onze ontmoeting. Het is briljant om te zien dat we afzonderlijk van elkaar dezelfde pieken en dalen zijn gepasseerd. Al beklom hij podia terwijl ik bergpassen besteeg. Waar deze creatieve uitspatting toe leidt, lezen jullie binnen de kortste keren. Het begin van het einde.