In mijn wereld is iedereen vrij. Fysiek, en zeker mentaal. In mijn wereld is iedereen vrij van de overtuiging dat we ergens goed in moeten zijn, dat we indruk op anderen moeten maken en dat het leven draait om het inbouwen van individuele zekerheid. In mijn wereld is er geen oordeel. In mijn wereld word je niet scheef aangekeken als je je hart in tranen lucht of als je laat blijken geen raad te weten met de situatie. In mijn wereld hoef je niet op je hoede te zijn. Niet voor geweld, niet voor een uitbrander, niet voor een negatieve beoordeling, niet voor onbegrip. Het is ook niet zo dat iedereen elkaar moet begrijpen. In mijn wereld heeft iedereen door dat we niet iedereen hoeven te begrijpen, en dat is goed.

In mijn wereld viert de liefde hoogtij. Dat wil niet zeggen dat elke hoek van straat gekenmerkt wordt door naakte lijven die elkaar opgehitst door gierende hormonen schaamteloos beminnen. Dat de liefde hoogtij viert wil zeggen dat mensen er onvoorwaardelijk voor elkaar zijn. We helpen elkaar. In mijn wereld is het vanzelfsprekend dat je jezelf mag uiten, zowel als je zielsgelukkig bent als wanneer je met je ziel onder je arm loopt. In mijn wereld is het vanzelfsprekend dat onverklaarbare uitspattingen van creativiteit (lees: dromen) vol overgave worden geleefd. In mijn wereld is het vanzelfsprekend dat er, naast oprechte aandacht voor jezelf, oprechte aandacht is voor de ander. Met de nadruk op oprecht. In mijn wereld leven mensen niet omdat ze het moeten, maar omdat ze willen.

Soms krijg ik het idee dat ik al eens eerder in mijn wereld geleefd heb. Alles wat ik hierboven beschrijf voelt zo natuurlijk. Niet dat ik zelf altijd alles op een rijtje heb. Ik heb zoveel moeite grip te krijgen op de manier zoals onze maatschappij vandaag de dag in elkaar steekt, dat ik me bij tijd en wijle knap incapabel waan. Ik wil gewoon met iedereen vrij zijn. Totaal ongedwongen leven. Spelen. Ik wil vanuit het diepst van m’n hart dat iedereen van jongs af aan op z’n minst de kans en keuze krijgt om mijn wereld te beleven. Omdat het kan. Omdat we hier nu eenmaal zijn. Noem het mijn gebrek aan acceptatie van de huidige situatie. Noem het onwaarschijnlijk idealistisch; een gedachte om naar te smachten. Noem het zoals je wilt. En weet dat je altijd welkom bent in mijn wereld.