Van jongs af aan leren we ‘wat hoort’. Wat ‘goed’ is. Vaak pikken we dat onbewust op. Vervolgens gedragen we ons ernaar. Maar door alle ideeën over ‘hoe het zou moeten zijn’ zien we onszelf op een gegeven moment niet meer. Laat staan de ander. Bij deze wil ik je laten weten dat het helemaal oké is om die muur af te breken. Hoe? Door te zien dat er geen muur is. Het zijn slechts gedachten.

PS Als de muur verdwijnt, zie je dat je authentieke zelf een cape draagt en superkrachten heeft. Dat ben jij. Per definitie.