Een enkele seconde dacht ik dat Goofy onderaan de Alto de Velefique op me stond te wachten, maar toen ik naderde bleek het reisgenoot Robbert te zijn die popelde om er naar boven te vliegen. Daags na de ongeplaveide route naar Pico de Veleta openden we vanmorgen onze ogen te midden van een ongekend wielerpretpark. De slingerweg wist het genot te evenaren dat ik had toen ik als hummeltje Disneyland Parijs bezocht en mijn favoriete tekenfilmfiguren in levende lijve om me heen zag huppelen. Momenteel ben ik zo blij als een kind. En de gekrulde klimgeit heeft er een nieuwe bijnaam bij.