Toen ik de deur opentrok, werd ik overspoeld door een vloedgolf van zweetlucht. Surfparadijs voor fantasten. De indringende geur deed me denken aan mijn scheenbeschermers. Plus de rest van mijn voetbaltas als ik ‘m was vergeten uit te pakken na een training en de rits dagen later vlak voor een wedstrijd opende. Ik was opslag verdoofd. De walm stond in schril contrast met de buitenlucht. Dagelijks pleaste ik mijn longen met puurheid. Ik was wintersportreisleider in de Franse Alpen vanwege mijn liefde voor bergtoppen, met en zonder sneeuw. Op een top was alles op en top. Ook de lucht. Maar nu even niet. Mijn broer en zus waren met een stel vrienden op skivakantie en ik stapte hun appartement binnen.

Moedig deed ik een poging. Ik liet de deur wagenwijd openstaan. Met dichtgeknepen neus zei ik hoi tegen mijn bloedverwanten en stelde ik mezelf aan hun maten voor. Het gezelschap leek immuun. Ze deden zo normaal dat de walgelijke walm de spray van hun deodorant had kunnen zijn. Of de aroma van meegebrachte geurkaarsen. Lamgeslagen schudde ik handen. Mijn gedachte dwaalde af naar de lichaamstekeningen van Michael Scofield en een Prison Break-achtige ontsnapping. Totdat ik een van de lui in z’n ogen keek. “Ik ben Niels”, zei hij opgetogen.

De connectie was daar. Niels vroeg me naar de reden van mijn verblijf in de Alpen en wist het antwoord – nadat ik iets brabbelde over bergtoppen en op en top – zelf beter te formuleren dan ik. Ik brak mijn hoofd geregeld over het hoe en waarom, maar in feite was het leven voor mij geen hogere wiskunde. Ik voelde en deed. Zolang ik deed wat ik voelde, voelde ik me fijn. Daarover bestond geen twijfel en daarom bestonden er geen grenzen. Nog nooit had ik iemand ontmoet die dat volledig begreep. Niels kon me zelfs verwoorden, en aanvullen. De vrijheidszoeker droeg een schatkist aan bewustzijn met zich mee. Ik mocht erin kijken. Het was een witte ruimte zonder bodem, plafond en wanden. Er was geen kader. Alles was puur. Op de dag dat ik bijna knock-out ging door zweetlucht sprak ik met Niels over de meest pure vorm van leven. Sindsdien doen we dat vaker.

Niels van Kleef (28) is bewust en woont in een Volkswagen T3. Daarnaast danst de jongeman. Hij deelt zijn verhaal ten minste eens per twee weken op vrijdag.