Broeders, mediteren, trainen, strikt trainen, bruine uniformen, mindfulness, kaalgeschoren hoofden, yogamatten, kleermakerszit, ademhalen, nobele stilte, focus op het moment, onthouden van enige seksuele activiteit, om de mind te openen en volledige vormloosheid te ervaren. Om tot totale acceptatie te komen en oordeelloos te zijn. Ik voel de boodschap en de positieve energie van de boeddhisten ontegenzeggelijk. Maar waarom die vorm? Ik keur de symbolen niet af. De keuze is immers vrij. Ik merk dat mijn weg hier wel afslaat. Monniken kunnen toch gewoon als monniken zijn zonder monniken te zijn? De wereld kan toch gewoon zo saamhorig als Plum Village zijn zonder dat het aan al die gebruiken moet voldoen?

Ik heb ook een vorm. Omdat alles op aarde uit vormen bestaat. Ik heb een fit lijf. En een fiets. En een blog. En een bus. En een duo-penotti huid. En kaalgeschoren benen. Die vorm is zoals de wereld mij ziet, maar voor mij absoluut arbitrair. Die vorm vloeit op natuurlijke wijze voort uit m’n vurige vormloosheid. Ik heb deze specifieke vorm niet gekozen. Door mijn open mind is deze vorm op natuurlijke wijze ontstaan. Bij het aanleren van ‘open-minded zijn’ – als opstap om vormloosheid te ervaren – zou ik daarom nooit aansturen op onomstreden vormen. MIJN OPRECHTE INTENTIE is om TE LATEN VOELEN dat WIJ ACHTER ONZE UNIEKE VORM ALLEMAAL HETZELFDE ZIJN. Ik kan alle verschillen die we hebben enkel bewonderen. Laten we er dan vooral allemaal anders uit blijven zien en anders blijven handelen.

Ik zie zoveel mensen die met hun ziel onder hun arm lopen. Ik weet dat iedereen een eigen weg heeft, en dat dit blijkbaar de kilometers zijn waarop zij met hun ziel onder hun arm lopen. Ik weet ook dat de tijd de mensen die met hun ziel onder hun arm lopen zal helpen. Meer dan mijn weg volgen kan ik niet doen. Toch kan ik mezelf geregeld amper inhouden om iemand van voren bij de schouders te pakken en als een sambabal op en neer wakker te schudden. M’n hart staat te springen om te roepen: “ALLES WAT WE ZOEKEN IS ER AL! Stop met het blindstaren op de perfecte buitenkant! Het is niet nodig. Doe niet na wat een ander doet. De vorm is totaal irrelevant. De vorm komt vanzelf als we zien wat erachter zit. ECHT WAAR! Dat is het enige wat we allemaal willen. Kijk dan! Het is zo simpel. Voel! Voel! VOEL HET DAN! HOOR JE ME WEL? Het is er al! Hier! HET IS ER AL!”

Er is geen monnik, meditatie, yogamat, kleermakerszit, trainingsprogramma, uniform, stilte, a-seksualiteit en kale bol voor nodig om het te weten. Ook geen fiets, blog, bus, duo-penotti-huid en gladde benen. Ook geen diploma, kennis, huis, partner en geld. Wat iedereen wil, heeft helemaal niets met de vorm te maken. Het is er al. Kom, geef me een knuffel, en omarm jezelf.

Ps. Direct na het schrijven van dit verhaal ontmoette ik een elfjarig Engels meisje in de tuin van Plum Village. Haar ogen waren lichtjaren diep. Spelenderwijs leerde ze me een radslag en handstand. Ik mocht haar beweging dupliceren. Zij leeft het zonder te lezen. Ik ging als een malle. De vibe is er, en er is een onvoorziene hoeveelheid op komst. Flow². Ik ben er zó blij om! YEAH!